Theory of a Deadman, ‘Hurricane’ – Song Review

Αν νόμιζες Καναδούς ρόκερ Θεωρία ενός νεκρού Θα μπορούσα μόνο να γράψω για κορίτσια που χάθηκαν και έκαναν πάρτι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, ξανασκεφτείτε το. Ενώ τα πρώτα σινγκλ του συγκροτήματος από το τρέχον στούντιο άλμπουμ τους, «The Truth Is…», δείχνουν τη σκληρή και σκληρή πλευρά τους, το τελευταίο σινγκλ των Theory, «Hurricane», δείχνει ότι έχουν επίσης καρδιά και δεν προσπαθούν πάντα να ακούγονται πιο ψύχραιμοι. παρά το σχολείο.

Το «Hurricane» ξεκινά με ένα μακρινό, γκρινιάρικο riff και κρεσέντο σε μια έκρηξη εγχόρδων και συμφωνικών -- ένας διαφορετικός ήχος για τους συνήθως στρέιτ ρόκερ. Ο τραγουδιστής Tyler Connolly μπαίνει με λαχταριστούς στίχους που είναι πιο σοβαροί από το συνηθισμένο Theory: «Έπρεπε να ήξερα ότι αυτοί οι τοίχοι θα έπεφταν / Δεν θα έπρεπε να είχα αφήσει ποτέ την καρδιά μου εκεί στη γραμμή… Και τώρα τίποτα δεν σώθηκε, τίποτα δεν εγκλωβίστηκε / Ήταν μάταια όλα; / Γιατί στέκομαι στο μάτι της καταιγίδας / Και ό,τι ήξερα φυσάει.'

Ελαφριά έγχορδα και απαλά ριφ κιθάρας τυλίγουν τη φωνή του Connolly και μετά το ρεφρέν ξεκινά: «Με έχει πιάσει τυφώνας! / Φεύγω από εδώ νεκρός ή ζωντανός!». Ο Κόνολι τραγουδά. Όπως πολλά καλά ροκ τραγούδια, το ρεφρέν είναι μεγάλο και ύμνο, με πυκνά φωνητικά και συνθλιπτικές κιθάρες. Καθώς το τραγούδι συνεχίζει, ο χαρακτήρας του έχει αρκετή ειλικρίνεια για να μπει στην κατηγορία «μπαλάντα», αλλά δεν πέφτει στην κενή παγίδα της μπαλάντας του lovelorn.

Το «Hurricane» δείχνει πραγματικά τους Theory of a Deadman στα καλύτερά τους: δημιουργώντας ένα τραγούδι που φέρει τα καλύτερα στοιχεία της ροκ, ένα συγκινητικό μήνυμα και αρκετούς πειραματισμούς για να κρατήσει τα πράγματα ενδιαφέροντα. Η θεωρία λάμπει πραγματικά καλύτερα όταν είναι απλώς ο εαυτός τους και το πετυχαίνουν στον «Τυφώνα».