Ο Rob Halford των Judas Priest μιλάει 'Redeemer of Souls', 'The Simpsons' + Σχέδια περιοδείας

Judas Priest Μπροστάρης Ρομπ Χάλφορντ ήταν ο καλεσμένος στη ραδιοφωνική εκπομπή του Full Metal Jackie το περασμένο Σαββατοκύριακο. Το 'The Metal God' βρήκε χρόνο για να μιλήσει στον Jackie για το επερχόμενο άλμπουμ του συγκροτήματος 'Redeemer of Souls', την πρόσφατη εμφάνισή τους στο 'The Simpsons' και την αφοσίωση του γκρουπ στο να κρατά τη metal σημαία. Δείτε παρακάτω τη συνέντευξη του Full Metal Jackie με τον Rob Halford των Judas Priest:

Είναι το Full Metal Jackie που σας φέρνει δύο ολόκληρες ώρες metal κάθε εβδομάδα. Στην εκπομπή μαζί μας, είναι μεγάλη τιμή να πω ότι έχω τον Rob Halford. Πώς είσαι, Ρομπ;

Γεια σου Τζάκι, χαίρομαι που είμαι μαζί σου. Γεια σας metal heads, είναι υπέροχο να βρίσκεσαι για άλλη μια φορά στην metal κοινότητα και να προλαβαίνεις τα πάντα για τους Judas Priest.

Τι συναρπαστική στιγμή. Έχουμε επιτέλους την ευκαιρία να πάρουμε ένα δείγμα αυτής της νέας μουσικής στον επερχόμενο δίσκο, το 17ο άλμπουμ των Judas Priest, 'Redeemer of Souls', που θα κυκλοφορήσει στις 15 Ιουλίου. Είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε το ομότιτλο κομμάτι και έχω είχα την τύχη να ακούσω μερικές ακόμη μελωδίες, αξίζει την αναμονή. Rob, όσον αφορά το metal είδος, οι Priest τα έχει κάνει κυριολεκτικά όλα. Ποιος δημιουργικός στόχος κυριάρχησε στη συνολική σκηνοθεσία του «Redeemer of Souls»;

Χρησιμοποιήσαμε την εμπειρία του «Nostradamus» ως σημείο αναφοράς. Αυτό ήταν το πρώτο και μοναδικό μας concept άλμπουμ, Jackie, και αγαπάμε αυτόν τον δίσκο και μένουν ακόμα περισσότερα. Είναι ένα είδος έργου, αν θέλετε να το πείτε, έχει μεγάλη διάρκεια ζωής, και έχουμε πολλές πολλές ακόμη ιδέες να φέρουμε στο τραπέζι με το 'Nostradamus', αλλά ως μουσική αναφορά και επειδή έχουν περάσει έξι χρόνια από το 'Nostradamus', ποτέ δεν είναι έξι χρόνια. Νομίζω ότι έχουν περάσει έξι χρόνια και τρία χρόνια από τότε που παίξαμε ζωντανά στο δρόμο. Απλώς σπεύσαμε να επιστρέψουμε πλήρως στην κλασική λειτουργία Priest.

Σαράντα χρόνια μετά, εξακολουθούμε να φτιάχνουμε αυτό που πιστεύουμε ότι είναι ένα από τα καλύτερα μέταλ του είδους από τους Priest. Εκεί, λοιπόν, η προσοχή ήταν να φτιάξουμε έναν δίσκο που να ενσαρκώνει όλα όσα αγαπάς ως φαν των Priest και όλα όσα αγαπάς στο κλασικό μέταλ. Έτσι, ήταν αυτό και ήταν και η λέξη αδυσώπητος -- ας το κρατήσουμε αμείλικτο, ας μην κάνουμε κανένα βήμα πίσω. Έτσι, από την έναρξη, βροντερή καταιγίδα του «Dragonaut» μέχρι την τελευταία κραυγή ράλι, «Battle Cry», και μετά το χαλαρό τραγούδι, όπως θα λέγεται «Αρχή του τέλους», είναι απλά ασταμάτητα . Βρυχάται, νομίζω ότι στέλνει πραγματικά ένα δυνατό, δυνατό μήνυμα ότι ο Priest επέστρεψε ξανά.

Όσον αφορά τη σύνθεση τραγουδιών, οι Priest ήταν μια συνεργασία ανάμεσα σε εσάς, τον Glenn και τον KK -- και τώρα τον Richie. Τι είναι απαραίτητο για να διατηρήσει αυτή τη δημιουργική σχέση ζωντανή και ακμάζουσα;

Λοιπόν, κάθε συγκρότημα αποτελείται από σπουδαίους παίκτες, αλλά και από τους συγγραφείς και την ιστορία των Priest, έχουμε αφήσει αυτό το μέταλ ίχνος τραγουδιών για πάνω από 40 χρόνια που προέρχονται από τρία παιδιά που μαζεύονται, χτυπούν μέταλ κεφάλια και καταλήγουν στο riff, και κάνοντας το μέταλ να ζωντανεύει. Και το κάναμε πάντα αυτό με τον εαυτό μου και με δύο κιθαρίστες, και νομίζω ότι το γεγονός ότι είχαμε την ώθηση των δύο κιθάρων στη συγγραφή έκανε το υλικό των Priest αρκετά μοναδικό. Οπότε το να έχεις τον Richie για πρώτη φορά στη συγγραφή του Judas Priest ήταν απολύτως μαγικό. Έχει όλη τη σωστή στάση και πίστη και αγάπη για τον Priest που χρειαζόταν για να βγάλει όλα τα εμπόδια και να καταλήξει σε μερικές απίστευτες συνεισφορές.

Τα πάντα στο 'Redeemer of Souls' προήλθαν από τους Tipton, Halford και Faulkner και ήταν πραγματικά συναρπαστικό να βρίσκομαι στο στούντιο ενώ γεννιόντουσαν αυτά τα τραγούδια γιατί, κυριολεκτικά αυτό συμβαίνει. Πηγαίνεις στο στούντιο χωρίς τίποτα και μετά στο τέλος της ημέρας μπορεί να έχεις μια μελωδία που θα είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι είσαι. Αυτή είναι η δύναμη του μετάλλου, το μέταλ είναι αιώνιο.

Έτσι, ο Ρίτσι ήταν έτοιμος να φύγει. Επιβιβάστηκε με τους Priest ακριβώς όπως κάναμε την περιοδεία «Επιτάφιος» και αυτή ήταν η πρώτη μας φορά που ζούσαμε τη ζωή του δρόμου, είμαστε παρέα ο ένας με τον άλλον, μαθαίνουμε περισσότερα ο ένας για τον άλλον, σε όλα τα διαφορετικά επίπεδα που Κάνετε όταν ένα συγκρότημα μαζεύεται και αρχίζει να παρακολουθεί από μέρος σε μέρος, και πήρε μαζί του μια μικρή εξέδρα, και πάντα έκανε τζαμάρισμα, ξέρετε, αυτός ήταν ο γνήσιος ενθουσιασμός του. Πάντα τζαμάριζε σε ένα δωμάτιο και ανακατευόταν μαζί του στη διπλανή πόρτα, και λέγαμε «Άκου φίλε μου αυτά τα riff που έρχεται» και κολλούσαμε το κεφάλι μας στη γωνία, «Συνέχισε να γράφεις Ρίτσι, συνέχισε να γράφεις. '

Αυτή λοιπόν ήταν απλώς η μολυσματική του ενέργεια και φυσικά πάνω και πέρα ​​από όλα σχετικά με τον Richie Faulkner, ήταν ένας τεράστιος θαυμαστής των Priest. Θα σου πει ότι μεγάλωσε ακούγοντας Priest, έκανε την κιθάρα μας μπροστά στον καθρέφτη σε όλα εκείνα τα πρώτα τραγούδια των Priest. Άρα ταίριαζε τέλεια, πραγματικά, ήταν απλώς θαύμα που βρήκαμε κάποιον, όχι μόνο του διαμετρήματος του, αλλά και της μουσικής του ακεραιότητας, και του γεγονότος ότι είναι θαυμαστής των Priest.

Rob, τι πιστεύεις ότι προσθέτει η φωνητική σου απόδοση στη συνολική σου κληρονομιά;

Θα ήθελα να πιστεύω ότι, ως μέταλ τραγουδιστής, το έδινα το 100 τοις εκατό από την πρώτη μέρα και αυτό είναι από τη δική μου αποφασιστικότητα και από την ενθάρρυνση που παίρνω από τους συμπαίκτες μου. Και πάλι, σκέφτομαι πάντα τους οπαδούς. Το υπέροχο με τους metal τραγουδιστές είναι ότι, ειδικά αν έχετε μακροζωία, η φωνή σας τείνει να αλλάζει. Αυτό είναι μόνο ένα μέρος των φυσικών ιδιοτήτων που έχω ξαναπεί. Δεν είναι σαν ένα drum kit όπου μπορείτε να αλλάξετε ένα δέρμα ή να αλλάξετε τις χορδές σε μια κιθάρα. Η φωνή σου τείνει να ακούγεται κάπως διαφορετικά στην εποχή της ζωής μου, σε σχέση με το πού βρισκόταν όταν πρωτοξεκίνησε.

Τούτου λεχθέντος, θα ήθελα να νιώθω ότι όλος ο χαρακτήρας και η δύναμη, όλη η παράδοση και η μεγάλη διασκέδαση που τραγουδάω ως μέταλ τραγουδιστής είναι ακόμα άθικτα. Με ώθησε πολύ ο Γκλεν, που ήταν η παραγωγή αυτού του άλμπουμ, μαζί με τον Μάικ Έξετερ. Επειδή είμαστε οικογένεια για τόσο καιρό, ο Γκλεν ξέρει πότε πρέπει να μου δώσει μια κλωτσιά [γέλια] όταν είναι απαραίτητο. Πήρε μερικές θεαματικές ερμηνείες από εμένα για το 'Redeemer of Souls'. Είμαι χαρούμενος, με ξέρεις αρκετά καλά, Τζάκι, πάντα παραπονιέμαι για το γεγονός ότι θα ήθελα να μπορούσα να κάνω περισσότερα. Αυτός είναι ο τρόπος που με οδηγούν. Η γενική συναίνεση είναι ότι ο Metal God παρέδωσε ξανά τα αγαθά.

Απολύτως. Ο κόσμος έχανε τα μυαλά του όταν κυκλοφόρησες το ομώνυμο κομμάτι από αυτόν τον νέο δίσκο. Ρομπ, πόσο σημαντικός είναι τώρα ο ρόλος σου και του Priest για να κρατήσεις τη μεταλλική σημαία να κυματίζει;

Χαίρομαι που το αναφέρατε, το γεγονός ότι 40 χρόνια μετά συνεχίζουμε να κρατάμε τη σημαία του μετάλλου, είναι κάτι σαν πρότυπο. Έχουμε και κάτι σαν ευθύνη. Μας αρέσει να νιώθουμε ότι προσφέρουμε με συνέπεια αυτό που νιώθαμε ότι ήταν το καλύτερο μέταλ στο κλασικό είδος metal. Πάντα λέω από τη σκηνή, 'Όλοι έτοιμοι για κάποιο heavy metal στυλ Judas Priest;' Γιατί έτσι νιώθουμε αυτό που κάνουμε. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, μου αρέσει να νιώθω ότι η γνήσια δέσμευση και αφοσίωση από τον Priest είναι τόσο ισχυρή όσο ποτέ.

Ας το παραδεχτούμε, δεν χρειάζεται να κάνουμε άλλον δίσκο. Έχουμε κάνει δεκαέξι από αυτά, έχουμε εκατοντάδες τραγούδια. Αλλά δεν μπορείς να σταματήσεις τη δύναμη του metal, και αν είσαι συγγραφέας ή δημιουργικός άνθρωπος όπως εμείς στους Priest, συλλογικά, γιατί να σβήσεις τη φωτιά αν βρυχάται; Αν μη τι άλλο, του ρίξαμε κηροζίνη και απλά έσκασε ακόμα περισσότερο για το 'Redeemer of Souls'.

Αυτό είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό για το οποίο είμαι περήφανος στο Priest, δεν παίρνουμε τα πράγματα εύκολα. Μπορεί να είμαστε εκτός σκηνής σωματικά, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή δουλεύουμε σκληρά, σχεδιάζοντας την επόμενη επίθεση. Ήταν μια πραγματική δουλειά αγάπης, η δημιουργία του άλμπουμ «Redeemer of Souls». Για να αποδείξουμε στον εαυτό μας ότι μπορούμε ακόμα να το κάνουμε αυτό, και είμαι σίγουρος ότι οι θαυμαστές μας θέλουν να το δουν και να το ακούσουν επίσης. Μας αρέσει να βγαίνουμε έξω και να παίζουμε όλα τα κλασικά Priest, 'Breaking the Law', 'Living After Midnight', '[You've Got] Another Thing Coming', 'The Hellion'/'Electric Eye', 'Beyond the Realms of Θάνατος, όλα αυτά και πολλά άλλα, αλλά είμαστε εξίσου ενθουσιασμένοι τώρα που έρχεται μια ευκαιρία να μοιραστούμε μερικά από αυτά τα νέα τραγούδια, καθώς σκεφτόμαστε να βγούμε ξανά στο δρόμο.

Πριν από λίγους μήνες είχαμε την ευκαιρία να δούμε τους Judas Priest ως χαρακτήρες των «Simpsons». Πώς νιώθεις για σένα, που είσαι σε αυτό το συγκρότημα για όσο καιρό έχεις, να σου συμβαίνουν τέτοια πράγματα και να αρχίσει ο κόσμος να αναγνωρίζει το συγκρότημα γι' αυτό που είναι;

Ήταν μια ένδοξη στιγμή. Ποιος δεν θα ήθελε να είναι Simpson ή στην οικογένεια Simpson; Είναι η μεγαλύτερη παγκοσμίως πιο διάσημη τηλεοπτική εκπομπή κινουμένων σχεδίων του είδους της. Είναι ακόμα, όλα αυτά τα χρόνια μετά. Μεγάλωσα στο «The Simpsons» όπως πολλοί από εμάς όταν μεταδόθηκε για πρώτη φορά. Είχα κολλήσει σε εκείνη την εκπομπή. Έτσι, όταν αυτές οι αναγνωρίσεις αρχίζουν να συμβαίνουν, ειδικά από μια σκληρά προστατευμένη πολύτιμη μάρκα που είναι οι «Simpsons», δεν επιλέγουν πολύ επιπόλαια τους καλεσμένους τους. Σκέφτονται πολύ και σκληρά ποιος θέλουν να μπουν στον κόσμο των Simpsons. Ήταν μια συγκίνηση για εμάς, προφανώς.

Απλώς βούιζα όταν πήρα αυτό το τηλεφώνημα ότι επρόκειτο να πραγματοποιηθεί. Ήταν πολύ διασκεδαστικό να πάω στα στούντιο και να καθίσω στο αναγνωστήριο και να ακούω τον Όμηρο να μιλάει δύο πόδια μακριά μου, Νταν [Κασταλλανέτα]. Και όλους τους άλλους απίστευτους φωνητικούς ηθοποιούς που γνωρίζουμε από εκείνη την παράσταση. Έπειτα, για να βάλω μερικά riff του 'Breaking the Law' και απλά να δούμε πώς είναι φτιαγμένο. Ήταν συναρπαστικό, ειδικά να βρίσκομαι στην παρτίδα του Fox γνωρίζοντας ότι το Fox lot είναι το μέρος όπου έχουν γυριστεί μερικές από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Αλλά ορίστε!

Όταν μπαίνεις σε αυτό το είδος εμβληματικής πολιτιστικής εμπειρίας, και όλες αυτές οι διακρίσεις και τα βραβεία αρχίζουν να έρχονται στο δρόμο σου, αργότερα στη ζωή σου. Είναι φανταστικό. Είμαστε εξαιρετικά ευγνώμονες και περήφανοι που το δεχόμαστε αυτό, όχι μόνο για τους Priest αλλά και για το metal και τους θαυμαστές σε όλο τον κόσμο.

Έχετε ακούσει όταν αποκαλούσαν τους Judas Priest «death metal», πόσο ξεκαρδιστικό;

Death metal [γέλια], ήταν υστερικό. Δεν θυμάμαι να έχουμε δει ποτέ το πλήρες σενάριο. Αλλά όταν συνέβη, το Διαδίκτυο μόλις εξερράγη. Όλοι πήγαν βαλλιστικά. Για τι πράγμα μιλάς!? Πώς τολμάς!? Είναι κλασικό μέταλ! Είμαι στο σπίτι και το iPhone μου χτυπάει με μηνύματα και μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και έτσι υπήρξε αυτή η ανεξέλεγκτη φρενίτιδα των μέσων ενημέρωσης με αυτή τη δήλωση από τους 'The Simpsons'.

Εδώ είναι το θέμα με το metal, και αυτό που αγαπώ στους οπαδούς του metal, είναι τόσο παθιασμένοι και εξίσου μεγάλος σεβασμός και αγάπη για τους ανθρώπους των Simpsons επειδή το είδαν. Το άκουσαν και το έκαναν σωστά, και τι ωραίος τρόπος να το κάνεις! Για να κάνει τον Μπαρτ να πάρει ένα κομμάτι κιμωλία και να γράψει στον πίνακα κιμωλίας, «Ο Judas Priest δεν είναι death metal».

Ο καλύτερος δυνατός τρόπος που θα μπορούσαν να έχουν κάνει καλό σε αυτό.

Ήταν τέλεια. Όπως είπα, οι άνθρωποι των «Σίμπσονς» είναι τόσο πολύ περήφανοι και προστατευτικοί για το τι ασχολούνται όσο εμείς στους Judas Priest. Νομίζω ότι αντιμετώπισαν το όλο θέμα με μεγάλη αγάπη.

Έχετε συζητήσει την ιδέα να μην ξανακάνετε περιοδεία. Τι νιώθετε ότι σας άλλαξε γνώμη;

Πρέπει να είναι οι οπαδοί. Πήγαμε εκεί έξω με κάθε γνήσια ειλικρίνεια, λέγοντας ότι αυτή ήταν μια αποχαιρετιστήρια περιοδεία, αλλά αν μπορούσαμε να είχαμε διαλέξει μια καλύτερη λέξη από το «αντίο», θα ήθελα να είχαμε βρει μια. Αυτή έπρεπε να ήταν η δουλειά μου, να είμαι ο στιχουργός. Υποθέτω ότι το «αντίο» δεν είναι πραγματικά αντίο, είναι σαν να «τα λέμε την επόμενη φορά».

Αυτό που προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε καθώς προχωρούσαμε ήταν ότι θα βγούμε ξανά, αλλά δεν θα είναι αυτά τα δύο χρόνια πεζοπορίας σε όλο τον κόσμο που φυσικά γίνονται λίγο πιο προκλητικά όταν φτάσετε σε ένα συγκεκριμένο στάδιο ΖΩΗ. Δεν θέλουμε ποτέ να συμβιβαζόμαστε, θέλουμε να μπορούμε να βγούμε στη σκηνή, όπου κι αν είναι στον πλανήτη και να σας δώσουμε όλα όσα έχουμε. Αν υπάρχει ένας τρόπος να αναπροσαρμόσουμε τον προγραμματισμό της περιοδείας όπου μπορούμε να το κάνουμε αυτό, και να μπούμε στο ρινγκ και να σας δώσουμε τα πάντα, τότε αυτό σκοπεύουμε να κάνουμε.

Μόλις συζητούσαμε, ενώ ήμασταν μαζί στη Νέα Υόρκη, την πρώτη φορά που ήμασταν μαζί ως συγκρότημα εδώ και τρία χρόνια, αρκετά ειρωνικά. Είδαμε ο ένας τον άλλον μέσα και έξω από το στούντιο, αλλά ποτέ δεν ήμασταν όλοι εκεί την ίδια στιγμή. Έτσι, για πρώτη φορά ήμασταν μαζί πρόσφατα, και συζητήσαμε για την περιοδεία. Αρχίσαμε να βάζουμε κάτω ιδέες setlist. Φαίνεται ότι θα βγούμε το φθινόπωρο, στην Αμερική. Έτσι θα μας οδηγήσετε σε εκείνη την εποχή του χρόνου. Θα χτυπήσουμε τα λάστιχα, όπως λένε, θα ανεβάσουμε τον κινητήρα και θα παίξουμε ξανά ζωντανά στους θαυμαστές μας.

Το τραγούδι Five Finger Death Punch στο οποίο κάνατε guest φωνητικά, η εμφάνιση έκπληξη στους Golden Gods. Τι καταπληκτική εμπειρία. Μιλούσα στον Ιβάν γι' αυτό και μιλήσαμε για το πώς ήταν εκείνη τη μέρα στο στούντιο. Ένιωθε ότι κάτι μαγικό συνέβαινε.

Ήταν και νομίζω ότι είναι ένα άλλο παράδειγμα του πώς είμαστε όλοι συνδεδεμένοι στο μέταλλο. Δεν έχει σημασία αν δεν συμμετέχετε σε αυτό ή σε εκείνο το συγκρότημα, είμαστε όλοι μέταλ κεφαλές μαζί ή αρθροκεφαλές. Γροθιά θανάτου θαυμαστές είναι. Είμαστε όλοι πίσω από τον ίδιο σκοπό, ζούμε τη ζωή. Εσύ και εγώ μιλήσαμε για αυτό πριν, μου εστάλη το τραγούδι και ανακάλυψα ότι τα παιδιά ήταν μεγάλοι θαυμαστές των Priest. Μόλις άκουσα το κομμάτι είπα, 'Είμαι μέσα. Είμαι έτοιμος, πάμε. Ας το κάνουμε.' Πήγα στο Βέγκας και έβαλα την πίστα. Χαμηλό και ιδού ήταν το νούμερο ένα στα ροκ charts για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που έδειξε και πάλι το μεγαλείο αυτού του κομματιού.

Διάβασα πρόσφατα μια αναφορά στο γεγονός ότι, στο μέταλ, ο Priest θεωρείται μερικές φορές ως ο παλιός φρουρός του metal. Είμαστε οι εμπνευστές μαζί με τους καλύτερους συντρόφους μας, Black Sabbath . Είναι σαν να μην μπορείς να πας σε μια παράσταση και να δεις τα παιδιά που επινόησαν την τζαζ. Δεν μπορείς να πας σε μια παράσταση και να δεις τα παιδιά που επινόησαν τα μπλουζ. Αυτοί οι γίγαντες έχουν περάσει πολύ καιρό. Αλλά αν θέλετε να δείτε τους δημιουργούς της heavy metal μουσικής, τότε πηγαίνετε σε ένα σόου των Priest. Μια μπάντα για μένα, όπως οι FFDP είναι ο νέος γκαρντ του metal. Έτσι, είναι απλώς συναρπαστικό να γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια σύνδεση εκεί, που διανύει τις δεκαετίες όπου υπάρχει ακόμα ένας τεράστιος σεβασμός και στοργή ο ένας για τον άλλον. Παρόλο που μπορεί να είμαστε εντελώς ο ένας στην πίσω αυλή του άλλου μουσικά, το μέταλ είναι εκεί και είναι δυνατό, και είμαστε ακόμα ενωμένοι.

It's Full Metal Jackie με τον Rob Halford, ο 17ος δίσκος των Judas Priest, 'Redeemer of Souls', θα κυκλοφορήσει στις 15 Ιουλίου. Θα έχουμε τους Judas Priest στις ΗΠΑ να κάνουν περιοδεία το φθινόπωρο. Ρομπ, χαίρομαι που μιλάω μαζί σου. Εκτιμήστε όλα αυτά που κάνετε. Ελπίζω να σε δω σύντομα.

Ευχαριστώ, Τζάκι.

Ευχαριστώ τον Rob Halford για τη συνέντευξη. Το «Redeemer of Souls» των Judas Priest είναι διαθέσιμο για προπαραγγελία στο iTunes και Αμαζόνα . Αυτό το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, ο Full Metal Jackie θα καλωσορίσει Λοστός 'μικρό Kirk Windstein στην εκπομπή της. Το Full Metal Jackie μπορεί να ακουστεί στους ραδιοφωνικούς σταθμούς σε όλη τη χώρα — για μια πλήρη λίστα σταθμών, μεταβείτε στο fullmetaljackieradio.com .